Bahan penderaan seksual kanak-kanak atau Child Sexual Abuse Material (CSAM) merupakan antara jenayah digital paling kejam dan berbahaya dalam era teknologi hari ini. Ia bukan sekadar melibatkan penyebaran imej atau video haram, tetapi mencerminkan eksploitasi fizikal dan psikologi terhadap kanak-kanak yang sebenar. CSAM dikesan beredar melalui imej yang diubah suai, rakaman paksaan, serta bahan yang disebarkan dalam kumpulan tertutup dan akaun tanpa identiti, menjadikan pengesanan dan penghapusan awal sangat sukar. Bahaya utama CSAM ialah trauma jangka panjang terhadap mangsa serta kewujudan pasaran gelap yang terus menjana keuntungan melalui penderaan kanak-kanak.
Laporan terkini mendedahkan pengedaran CSAM kini semakin kompleks, menggunakan rangkaian peribadi, perkhidmatan mesej sulit, dan dark web. Lebih membimbangkan, transaksi berkaitan bahan ini turut dikesan menggunakan sistem pembayaran tanpa tunai. Antara 23 hingga 30 September 2025, operasi bersama Polis Diraja Malaysia dan Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia Malaysia berjaya membuat 31 tangkapan di 37 lokasi seluruh negara, selain merampas lebih 880,000 fail berkaitan CSAM. Penemuan ini membuktikan bahawa skala jenayah ini jauh lebih besar dan tersusun berbanding tanggapan umum.
Bahaya CSAM bukan hanya terhad kepada mangsa yang dirakam, tetapi juga kepada kanak-kanak lain yang terdedah secara tidak langsung melalui algoritma, perkongsian tertutup dan komuniti digital berisiko tinggi. Siasatan turut menemukan penglibatan golongan remaja dalam aktiviti berkaitan, menandakan pendedahan awal ke ruang digital berbahaya semakin serius. Kanak-kanak yang terdedah kepada bahan ini berisiko mengalami gangguan emosi, ketagihan, normalisasi keganasan seksual, serta kecenderungan kepada jenayah seksual di kemudian hari. Inilah sebab mengapa pencegahan awal kini dianggap lebih kritikal berbanding hanya tindakan selepas jenayah berlaku.
Sebagai langkah strategik, kerajaan kini mengumumkan dasar baharu untuk menetapkan umur minimum 16 tahun bagi akses ke platform digital, lengkap dengan kawalan akses berasaskan umur. Dasar ini bertujuan menyekat kemasukan tanpa pengawasan ke ruang siber berisiko tinggi yang sering menjadi pintu masuk kepada eksploitasi seksual. Pendekatan ini berasaskan prinsip bahawa kanak-kanak perlu dilindungi sejak titik kemasukan, bukan sekadar dipulihkan selepas terdedah. Ia selari dengan kebimbangan yang dibangkitkan Jawatankuasa Pilihan Khas Parlimen mengenai kelemahan perlindungan sedia ada.
Dalam masa yang sama, tanggungjawab platform digital turut diperketat. Kerajaan menegaskan penyedia platform kini menjadi gerbang sistem terakhir yang menentukan sama ada CSAM dapat disekat atau terus berulang. Ini termasuk kewajipan menyediakan sistem pelaporan yang pantas, proses semakan kandungan yang cekap, serta tindakan sekatan segera terhadap bahan haram. Keberkesanan perlindungan kini tidak lagi diukur berdasarkan jumlah bahan yang diturunkan, tetapi kecekapan sistem mencegah penyebaran berulang serta kelajuan tindakan penguatkuasaan digital.
Gabungan kawalan umur, pengukuhan tanggungjawab platform, operasi penguatkuasaan berskala besar, serta kesedaran awam membentuk satu rangka keselamatan berlapis bagi melindungi kanak-kanak daripada ancaman CSAM. Realitinya, ancaman ini tidak akan lenyap sepenuhnya tanpa kerjasama semua pihak baik kerajaan, ibu bapa, sekolah, masyarakat dan industri teknologi. Namun langkah-langkah tegas yang sedang digerakkan menunjukkan bahawa kerajaan kini meletakkan perlindungan kanak-kanak sebagai keutamaan mutlak dalam ekosistem digital negara.
